پيام
+
شايد شما نيز دو واژه «سعادت» و «شقاوت» را شنيده باشيد
0098
90/9/21
~الف~
در كربلا اين دو مفهوم تبلور خاصي داشته است. سعادت در لسان روايات عبارت است از توفيق انجام كار نيكو و از بين رفتن زمينه كار زشت و گناه. و شقاوت نيز عبارت است عدم هدايت الهي بر انجام خير و عدم منع الهي از انجام شر. خداوند انسان شقي را بر كار شر مجبور نميكند اما مانع شر او نمي شود
~الف~
زهيز بن قين را بنگريد او عثماني است يعني پس از قتل عثمان معتقد بود كه عثمان شهيد شده است و علي عليه السلام را نيز قاتل عثمان ميدانست. ذي الحجه سال 61 هجري نيز هر جا كاروان حسيني اطراق ميكرد او حركت ميكرد و هر جا كاروان حسيني حركت ميكرد او مي ايستاد تا با حسين روبرو نشود
~الف~
اما بالاخره سروش هدايت حسيني به نفحه رحمت او را جذب سعادت كرد و از اصحاب حسين عليه السلام شد و ما هر روزه بر او صلوات ميفرستيم كه السلام علي الحسين و علي علي بن الحسين علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين
رزگل
خوش به حال زهير
~الف~
و باز ساربان كاروان حسين را بنگريد كه چگونه عليرغم ديدن آن همه كرامت از محضر حسين عليه السلام به حضيض شقاوت گرفتار شد و انگشت امام حسين را عصر عاشورا به خاطر انگشتر بريد. پناه بر خدا از شقاوت
~الف~
السلام علي الحسين و علي علي بن الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين
*ابرار*
السلام علي الحسين و علي علي بن الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين
